O książce: 2006 / Georgy Shengeli nazwał Zygmunta Krzhizhanovsky'ego „zaginionym geniuszem”. „Nie pogodziłem się z dniem dzisiejszym, ale wieczność mnie kocha” – powiedział o sobie sam pisarz. Nie widział żadnej ze swoich książek; pierwsza książka została opublikowana trzydzieści dziewięć lat po jego śmierci. Teraz nazywa się go „rosyjskim Borgesem”, „rosyjskim Kafką”, jest tłumaczony na języki europejskie, publikowany, studiowany i, co najważniejsze, czytany z entuzjazmem. Opowiadania Krzhizhanovsky'ego są najjaśniejszymi przykładami prozy intelektualnej; są eleganckie jak studia szachowe, ale w każdym z nich wyczuwalny jest puls czasu i zarysowane są ścieżki do odwiecznych tajemnic istnienia..